Historyczny sukces Gruzji i Kvekve

Zespół prowadzony przez Williego Sagnola w fazie grupowej eliminacji do mistrzostw Europy zajął czwarte miejsce za Hiszpanią, Szkocją oraz Norwegią, lecz dzięki świetnej postawie w Lidze Narodów awansował do baraży. Tam w półfinale Gruzini wygrali z Luksemburgiem 2:0, a w decydującym spotkaniu z Grecją. Finałowe starcie miało bardzo emocjonujący przebieg, ponieważ kibice zgromadzeni na stadionie w Tbilisi przez 120 minut nie zobaczyli goli, dlatego do wyłonienia zwycięzcy potrzebny był konkurs rzutów karnych. Do ostatniej jedenastki podszedł Nika Kvekveskiri, który płaskim strzałem pokonał Odysseasa Vlachodimosa i zapewnił Gruzji awans.

- Kiedy jesteś dzieckiem to marzysz i wyobrażasz sobie, że strzelasz decydującego gola dla swojego zespołu. To jest właśnie ten typ emocji. Miałem szczęście, że to akurat mój rzut karny był tym ostatnim. To duża odpowiedzialność. Oczywiście byłem zestresowany, bo dźwigasz niejako cały kraj na swoich plecach. Tym bardziej, że wiem ile to znaczy dla mojego państwa, ale również dla mnie. Spróbowałem się uspokoić, złapać oddech, żeby mój rytm pracy serca był odpowiedni, abym mógł uderzyć w swoim stylu, tak jak strzelam zawsze. Ale z pewnością mogę powiedzieć, że odczuwałem stres - mówi 31-latek.

Pomocnik Lecha Poznań od lat stanowi o sile swojej reprezentacji. W eliminacjach do tegorocznego EURO opuścił tylko dwa wrześniowe spotkania i było to spowodowane urazem. Kvekveskiri w obu spotkaniach barażowych pojawiał się na murawie wchodząc z ławki rezerwowych. Dla Gruzinów to drugi finał baraży o mistrzostwa Europy z rzędu. Niecałe cztery lata temu drużyna prowadzona wówczas przez Vladimira Weissa uległa Macedonii Północnej 0:1. Po wtorkowym meczu to jednak Gruzja mogła triumfować oraz cieszyć się z historycznego osiągnięcia.

- Nie możemy zapominać w jaki sposób się dostaliśmy do baraży, a uczyniliśmy to dzięki Lidze Narodów. W fazie grupowej zagrałem praktycznie w każdym meczu. Jestem ważną postacią, wicekapitanem drużyny, ale niestety w tych spotkaniach barażowych nie wyszedłem w podstawowym składzie. Musiałem to zaakceptować, bo wiedziałem jak istotny jest to mecz dla mojego kraju. Próbowałem pomóc drużynie najlepiej jak tylko mogłem zarówno na boisku, jak i poza nim. To całkowicie normalne. Spodziewałem się, że mogę zacząć na ławce, bo nie grałem w ostatnim czasie tutaj zbyt dużo, ponieważ konkurencja w Lechu jest również bardzo duża. Byłem ważną postacią w 2020 roku oraz teraz. Doświadczyliśmy już tego bólu po przegranej w decydującym spotkaniu. To był też czas koronawirusa, więc nikogo nie było na trybunach, nie możesz poczuć tego wsparcia od swoich fanów, atmosfera mocno depresyjna. Dzień przed mecze straciliśmy dwóch ważnych zawodników, jednym z nich był Khvicha Kvaratskhelia, który złapał COVID w nocy. Prawdopodobnie wtedy nie byliśmy również gotowi. Ale teraz cały kraj był z nami, ich wsparcie było niesamowite, nieocenione. Czułem, że to jest ten moment. Po przygotowaniach i patrząc na naszą mentalność, wiedziałem że teraz jesteśmy gotowi i zasługujemy na ten awans. Wielu zawodników włącznie ze mną zmieniło swój styl życia, treningi, sposób przygotowania do meczu, tylko po to, żeby być w jak najlepszej formie na to wyzwanie - stwierdza Nika Kvekveskiri.