Sylwetka Artura Węski

- Każdy trener marzy, żeby objąć zespół, kiedy jest dobrze. Kiedy masz czas na poukładanie zespołu, wdrożenie swoich zasad, swojego pomysłu taktycznego, przekonanie kibiców, zarządu do siebie i swojej koncepcji - mówił w lipcu w jednym z wywiadów 31-letni szkoleniowiec, który jednak takiego szczęścia przy podejmowaniu swojej pierwszej samodzielnej pracy trenerskiej nie miał. Na ławce Znicza zasiadł bowiem w sytuacji, gdy pruszkowianie znajdowali się na miejscu zagrożonym spadkiem, a misja utrzymania tego zespołu wydawała się niewykonalną.

Ta sztuka jednak mu się udała po sześciu zwycięstwach w ośmiu kolejkach, a wejście z przytupem do nowej roli w wykonaniu trenera Węski stało się faktem. We wcześniejszych latach bowiem pełnił on rolę asystenta, zaczynając pracę właśnie w klubie z Mazowsza. W nim w młodym wieku w latach 2015-2020 asystował Dariuszowi Banasikowi, Arielowi Jakubowskiemu, Dariuszowi Kubickiemu, Piotrowi Mosórowi oraz… Dariuszowi Żurawiowi. Jak twierdzi, to właśnie z ostatnim z wymienionym współpracowało mu się najlepiej, a znajomość między oboma panami została podtrzymana także w momencie, gdy ich zawodowe ścieżki się rozeszły.

- Z trenerem Żurawiem miałem nie tylko najlepszy kontakt spośród wszystkich tych szkoleniowców, ale także ta współpraca układała nam się w najbardziej udany sposób, ponieważ bardzo podobnie patrzymy na piłkę nożną. Jego osoba była bardzo ważna przy decyzji o podjęciu pracy w Lechu. Znamy się od dłuższego czasu, a mimo że nasze drogi się w pewnym momencie rozeszły, to pozostaliśmy w stałym kontakcie. Czerpałem od niego sporo wiedzy i wiele porad - opowiada nowy szkoleniowiec drugiej drużyny Kolejorza.

Następnie przyszedł czas dla niego na przenosiny najpierw do Pogoni Siedlce oraz Radomiaka, gdzie wchodził w skład sztabów trenera Dariusza Banasika. Szczególnie drugi z tych rozdziałów miał charakter krótkotrwały, a po jego zakończeniu Węska powrócił w minionej kampanii do Znicza. Z początku w funkcji asystenta Piotra Mosóra, ale w czerwcu po raz pierwszy sam objął drużynę, o czym mowa wyżej.

Dalszą część historii ubiegłego sezonu więc znamy, natomiast w ostatnich tygodniach odezwał się do niego Lech poszukujący zastępstwa dla Rafała Ulatowskiego, który miał oddać się swoim dyrektorskim obowiązkom w akademii. Także i z nim jednak 31-latek znał się od dłuższego czasu, tym łatwiej przyszło porozumienie w sprawie nowego zatrudnienia. - Kiedy jeszcze grałem w piłkę, trener Ulatowski ściągnął mnie do Zagłębia Lubin, później widywaliśmy się przy okazji różnych konferencji trenerskich i meczów, gdzie nie brakowało okazji do rozmów o piłce. Trafiam teraz do nowego klubu, ale spotkam trzy osoby, które odegrały sporą rolę w moim dotychczasowym rozwoju. Tylko się z tego cieszyć i czerpać dalej jak najwięcej – zastrzega trener.

Dyrektor szkolenia akademii oraz opiekun pierwszej drużyny niebiesko-białych to nie jedyne postacie z Kolejorza, z którymi miał on styczność w przeszłości. Kolejną taką osobą jest jego promotor z czasów edukacji na Akademii Wychowania Fizycznego we Wrocławiu, a obecnie analityk zespołu z Bułgarskiej, Łukasz Becella. To właśnie on wprowadzał w zawód trenera Węskę, który wcześniej pozostawał czynnym zawodnikiem. - Z powodu decyzji o zakończeniu przygody w roli czynnego zawodnika postanowiłem obrać drogę trenerską. Jeszcze grając w Zagłębiu studiowałem we Wrocławiu, żeby kształcić się w tym kierunku. Szybko ukończyłem kurs UEFA A w Szkole Trenerów w Białej Podlaskiej, później przyszedł czas na kurs UEFA Elite Youth A oraz kurs UEFA PRO. Pięcioletnie doświadczenie z pracy w roli asystenta oraz końcówka poprzedniego sezonu w roli pierwszego trenera było dla mnie bardzo cenne i to ono przeważyło o zakwalifikowaniu i uczestnictwie w tym ostatnim - opowiada o swoich początkach w tej roli trener, który jest drugim najmłodszym szkoleniowcem w drugiej lidze.