Borowski ocenia dotychczasowy pobyt w Sosnowcu pozytywnie

Jeszcze zimą lechita wystąpił w dwóch sparingach pierwszej drużyny niebiesko-białych podczas jej zgrupowania w Turcji. Borowski otrzymał od trenera Macieja Skorży szansę gry w starciach z Banikiem Ostrawa (4:2) oraz Dinamo Batumi (1:2). Niedługo później zapadła oficjalnie decyzja o dalszym kroku na drodze rozwoju tego zawodnika. Po niemałym już przetarciu na drugoligowych boiskach w rezerwach Kolejorza (30 meczów, blisko 2500 minut) 18-latek miał powędrować szczebel wyżej, a konkretnie do Zagłębia Sosnowiec. Na południe kraju powędrował po ponad pięciu sezonach spędzonych w młodzieżowych grupach Lecha Poznań oraz jego drugim i pierwszym zespole.

- Na pewno nie bałem się samej przeprowadzki do nowego miasta, w końcu do Wronek trafiłem z daleka od domu w wieku trzynastu lat i dałem sobie radę. Sportowo oczekiwałem od siebie więcej pod kątem poziomu rywalizacji, więc cieszyłem się na perspektywę wypożyczenia do Zagłębia - opowiada o wydarzeniach z końca stycznia tego roku wychowanek.

Prawy obrońca wkroczył więc na ścieżkę, którą obrali w przeszłości piłkarze występujący obecnie w reprezentacji Polski, tacy jak Tymoteusz Puchacz, Robert Gumny, Kamil Jóźwiak czy Jakub Moder. Im pierwszoligowa rzeczywistość dała sporo pod względem efektywnego przygotowania do wymagań stawianych już przy Bułgarskiej. A jak to wygląda w przypadku Borowskiego? - Spodziewałem się, że w porównaniu do drugiej ligi będzie więcej samej gry w piłkę. Nowe środowisko przyniosło nowe wyzwania, ale udało się im sprostać. Od początku czułem się bardzo pewnie, nie było mowy o jakimś dużym przeskoku, a szatnia przyjęła mnie dobrze. Starałem się czerpać jak najwięcej od bardziej doświadczonych kolegów, którzy sporo mi pomagali - opisuje miesiące spędzone w Sosnowcu zawodnik.

Trenerem Zagłębia jest znany z ekstraklasy Artur Skowronek, który w ubiegłych latach prowadził, m.in. Wisłę Kraków. Jego osoba także okazała się dla młodego lechity nieoceniona, a sposób prowadzenia przez niego drużyny oraz jej jednostek treningowych zdecydowanie przypadł młodemu lechicie do gustu. – Oczywiście, istnieje pewna różnica pod kątem intensywności między pierwszą drużyną Lecha, a Zagłębiem, ale cały czas miałem poczucie, że te treningi w Sosnowcu dają mi bardzo dużo. Trener często zwracał się do mnie indywidualnie, przekazywał wiele cennych wskazówek, także chwalił za grę w obronną i w ataku, a jego filozofia bardzo mi odpowiadała - twierdzi Borowski, który zanotował wiosną trzy asysty, a dodatkowo po jego zagraniu jeden z rywali strzelił gola samobójczego.

W kwietniu obrońca opuścił z przyczyn zdrowotnych cztery kolejki, a w następujących po nich spotkaniach meldował się na murawie z ławki. W pozostałych meczach wychodził natomiast w wyjściowym składzie. Do pełni szczęścia zabrakło więc niewiele, bo uniknięcia urazu, który na miesiąc nieco wyhamował jego postępy. - Urosłem na przestrzeni tych kilku miesięcy, ale pewnie przydałoby mi się jeszcze więcej gry na tym szczeblu. Bez kontuzji czuję wyglądałoby to na pewno lepiej, ale i tak oceniam swój dotychczasowy pobyt w Sosnowcu tylko i wyłącznie pozytywnie - kończy gracz, który został wypożyczony do Zagłębia na łącznie półtora roku.