Jesień drugiego zespołu w liczbach

1498 – tyle minut na boisku spędził jesienią Krystian Palacz, który ustępował pod tym względem tylko sprowadzonemu latem doświadczonemu Tomaszowi Cywce. O wychowanku Kolejorza trzeba powiedzieć, że blisko 25 godzin na murawie spożytkował on bardzo efektywnie. Urodzony w 2003 roku zawodnik zabezpieczył pozycję lewego obrońcy, stanowił bardzo pewny punkt poznańskiej defensywy, ale także potrafił zaprezentować swoje atuty pod bramką przeciwnika. Jego gole dały dwa bardzo ważne wyjazdowe zwycięstwa nad Zniczem Pruszków i GKS-em Jastrzębie, które stanowiły punkt zwrotny lechitów w zakończonej rundzie.

37 – z usług aż trzydziestu siedmiu piłkarzy skorzystał w ostatnich miesiącach trener rezerw Lecha Poznań, Artur Węska. Szkoleniowiec wielokrotnie podkreślał, że na jego zespół składają się nie tylko gracze trenujący pod jego okiem na co dzień, ale także zawodnicy schodzący na jego mecze z pierwszej drużyny oraz najbardziej wyróżniający się wychowankowie z ekipy juniorów starszych.

34 – lechici musieli czekać na pierwsze oficjalne zwycięstwo w trwającej kampanii aż trzydzieści cztery dni. Kompletu punktów nie przyniosło żadne z sześciu ligowych spotkań na start, a do tego doszło także pożegnanie się z rozgrywkami krajowego pucharu. Po wygraną drugiej drużynie udało się sięgnąć 19 sierpnia w starciu z Garbarnią w Krakowie (1:0) i od tego momentu rozpoczęła ona marsz w górę stawki.

25 – tyle goli strzelili niebiesko-biali w eWinner 2. Lidze podczas rundy jesiennej. Autorem największej liczby trafień został Filip Wilak, a łącznie młody skrzydłowy pokonał bramkarzy rywali sześciokrotnie. W klasyfikacji kanadyjskiej wyżej od 19-latka plasuje się jednak Łukasz Spławski, który zdobył trzy bramki i dołożył pięć asyst. Wysoko w tym zestawieniu znalazł się również inny z graczy ofensywnych, Jakub Antczak (jeden gol i pięć ostatnich podań) oraz Tomasz Cywka (cztery trafienia i dwie asysty).

11 – liczba punktów zdobytych przez zawodników rezerw w pięciu ostatnich tegorocznych meczach. Na finiszu zmagań w tej części sezonu tylko Stomil Olsztyn mógł pochwalić się lepszym wynikiem. Świetna postawa od połowy października poskutkowała tym, że w tabeli lechici przesunęli się na…

10 - … dziesiąte miejsce, a tak wysoko podczas tego sezonu w lidze jeszcze nie byli. Biorąc pod uwagę bardzo dobrą formę drugiej drużyny można żałować, że granie o punkty dobiegło już w tym roku końca. Trzeba przy tym docenić tę lokatę, ponieważ przez większość jesiennych zmagań podopieczni trenera Węski znajdowali się w strefie zagrożonej spadkiem ze szczebla centralnego. Aktualnie mają jednak nad nią trzy punkty przewagi i wiosną zrobią wszystko, by zapewnić sobie utrzymanie jak najszybciej.

9 – tyle wynosi różnica pomiędzy liczbą punktów zdobytych u siebie oraz na wyjeździe. O dziwo więcej "oczek", bo aż szesnaście, rezerwy podniosły z boisk rywali. To czyni ich czwartą najlepszą wyjazdową ekipą w całej lidze. Do poprawy pozostaje przy tym postawa w domowych spotkaniach, ponieważ tylko Śląsk II Wrocław legitymuje się podobnym bilansem w meczach u siebie, czyli jednym zwycięstwem, czterema remisami oraz taką samą liczbą porażek.

7 – tylu debiutantów na drugoligowym szczeblu zobaczyliśmy tej jesieni w szeregach niebiesko-białych. Kacper Sommerfeld i Filip Wełniak z rocznika 2004, o rok starszy Mateusz Wójcik oraz trzech 16-letnich zawodników, Mateusz Mędrala, Patryk Olejnik i Oskar Tomczyk - to właśnie gracze, którym szansę na premierowy występ w seniorskiej piłce dał jesienią szkoleniowiec Węska. Najwięcej minut (721) na murawie zaliczył z tego grona Olejnik, który ma już za sobą także debiutanckie trafienie w eWinner 2. Lidze.

6 – tylko sześciu porażek doznali w zakończonej rundzie piłkarze Kolejorza. Patrząc tylko na ten aspekt, to najlepszy wynik spośród wszystkich klubów zajmujących miejsca 7-18 w całej lidze. Z drugiej jednak strony, lechici zanotowali spośród tych ekip najwięcej remisów, bo punktami z przeciwnikami dzielili się aż ośmiokrotnie.